Aurell.Mitus Aurell 1954-2013. "The Teacher". Naief. Concept.

Concept... Mitus Aurell werd op 23 oktober1954 in Terrassa in Spanje geboren. Hij was de laatste van vier kinderen. In 1963 verhuisde zijn familie naar Barcelona. Toen in 1978 de familie terug verhuisde naar Terrassa, blijft Mitus in Barcelona wonen en verhuisde naar een klein appartement in de buurt van La Ribera. Dit is de flat waar hij met inkt en pen begon te tekenen. Deze vroege tekeningen, volledig autodidactisch gemaakt, combineert hij met het groteske en onzin met een vleugje naieve, met zijn aangeboren talent voor observatie en een goed gevoel voor humor. In die tijd werkte hij als schilder Mitus. Door de spaarzaam aard van zijn collega's werkt hij in opdracht op van deuren en ramen met synthetische emaille. Door deze ontmoeting, besloten ze om hun werk te kleuren met het glazuur en dit zal later de meest karakteristieke technische kenmerken van zijn schilderij worden.In eerste instantie gebruiken ze hoofdeinden en meubels. Deze achterwanden, met hun diversiteit aan vormen en de helderheid en kleur, begint een groep bewonderaars te krijgen voor zijn persoonlijk werken met schokkende verrassingen, door zijn originaliteit en oprechtheid. In 1981 werd de Bank Mitus geinstalleerd in een ruim appartement in de wijk Eixample die hij deelde met zijn broer en zijn neef Manel Bernat. In het nieuwe appartement, zijn er de eerste tentoonstellingen. Na een paar tentoonstellingen en een tentoonstelling in Cadaques en Chamonix, wordt de tentoonstelling "Cuatro Nuevos schilders" aan de Galeria Ciento van Barcelona onthult aan een breed publiek. In 1985 sluit de vloer van de uitbreiding en de Mitus en zijn broer terug naar terras, de thuisbasis van de ouders. Daar, in een voormalige kippenboerderij op de rand, eigendom van de familie, Mitus is gewijd aan het metselwerk, de restauratie van de oude kazerne kippen in ruimten voor verschillende toepassingen. Een van deze gebieden is een huis en een studio voor hem. Het is zijn eerste studio uitsluitend en uitdrukkelijk de mogelijkheid om te schilderen, en zal tot het einde. Zijn werkervaring zijn ingrijpende veranderingen ten aanzien van zowel de media en content. In eerste instantie vervangen koppen voor een houten die is gemaakt met ornamenten, lijstwerk of benen, maar uiteindelijk definitief verworpen dat formaat. Ook gebruik maken van een scroll Terrassa gecreëerd door een uitvinder, vader van zijn vriend Manel Farre. De textuur, de kleur en de adel van perkament te verleiden, maar uiteindelijk verlaten en zal de houten plank gebruikt triplex worden ondersteund in de toekomst te kiezen. Als de problemen, technologie en behandelingen, bestaan ​​er aanzienlijke veranderingen. De naïeve naar het begin maakt plaats voor een meer uitgebreide discours, ontraadselen en sarcastisch. Nog bezig voor een tijdje, een stilleven heterodoxe, het combineren van elementen van ongebruikelijk, surreal dialoog tot stand gebracht tussen hen. Werken meer tekens l expressio vooral het gebaar, soms de ganyota-, en achtergrondinformatie over de locatie. Dit waren jaar full-time, hoewel de beweringen geen roeping Mitus niets, geen schilder, en dringt erop aan dat alleen verf te hangen. In werkelijkheid echter, het schilderij wordt de belangrijkste focus van zijn leven, en een reddingslijn. Volg exposeren in collectieve SUPERMERC'ART als Barcelona en Madrid alleen in Barcelona en Amsterdam, en, natuurlijk, een Vrienden van de Kunsten van Terrassa. Zijn de jaren van hoogconjunctuur van de schilderkunst in Barcelona, maar Mitus, malgre lui heterodoxe, niet verbonden met de huidige mode, en het succes komt niet. Een succes dat niet nooit zal hebben, absoluut verstoken van de economische en sociale ambities, niet op zoek. Aan het begin van de jaren negentig kunnen we spreken van een echte periode van pracht en praal; Zijn schilderkunst is gegroeid in technische en narratieve middelen, en hun blik is gericht op de meest uiteenlopende onderwerpen. De Calder tentoonstellingsruimte in Barcelona in 1992, is een goed voorbeeld. Helaas, in 1993 ontdekt we een hersentumor. Ondergaat een eerste operatie op de doos zelf ironitzara Zelf, dat wordt vertegenwoordigd door een rits die door zijn hoofd gaat. De tumor reproduceert en komt twee jaar na de tweede operatie en een lange periode van radiotherapie. Artsen niet veel hoop geven. Echter, de Mitus blijft schilderen en het blootstellen. In 1996, na een opmerkelijke tentoonstellingsruimte La Santa Barcelona, ​​besluit aan het schilderen stoppen en aan het schilderen te studeren in een kleine school in de buurt van Sarria in Barcelona. Wil de vlakke kleuren en synthetische emaille -de hun identiteit- zeehonden te verlaten en leren de basisprincipes klassiekers. Tegelijkertijd voorbereiding van de tentoonstelling Work Retrospective in het Centro Cultural La Caixa Terrassa, die op 12 december 1996 opent Het is ongetwijfeld de belangrijkste tentoonstelling van zijn carrière: een retrospectief bedekking hoofden van de eerste tot de laatste werken. Maar de bedoeling van het maken van een conventionele verf, en het gevoel van het hebben van een afgesloten hoofdstuk leiden tot de stopzetting van haar activiteiten gedurende drie lange jaren. Aandringen van zijn vrienden weer, want er zal nutteloos zijn. In 1999, het voorstel voor een galerie van beschilderde meubels shows in kleine Mitus zijn lethargie en maakt de tentoonstelling Meubilair, schilderijen, kleine installaties ... in de galerie Soler / Casamada Terrassa. Vanaf hier Mitus hervat schilderen, terug te keren naar de steunkleuren en synthetische emaille. Maar er is iets veranderd in zijn werk steeds meer barokke gebracht. Vul meer geld en nog meer detail. De realisatie van de foto's wordt langzaam afstand. Het proces van vroegtijdige veroudering, vanwege de tumor, onverbiddelijk. Sommige vrienden animeren geeft hem opdrachten die de Mitus -meer in de buurt van de Renaissance geest die altijd haar coetanis- heeft aanvaard zeer bereidwillig. Echter, de problemen worden onoverkomelijke blijven schilderen. In 2005, het portret van een vriend, Lola zal zijn laatste voltooide werk. Op 7 februari 2006 zal het werk van deze laatste fase van de Terras Gallery Ricard presenteren. Het zal de laatste tentoonstelling. Posten zullen een bestelling hebben, haar zus Nuria; zijn vriend Martin Sans filmde het proces van het creëren van het werk, als onderdeel van een documentaire over de auteur, maar zowel de doos en de film zal onvolledig zijn. In 2009 verandert zijn familie de kazerne boerderij in een soort museum Mitus. Op 28 mei hield een emotionele ceremonie, waar hij werd herenigd met oude vrienden, familie en fans. De ziekte is al in een vergevorderd stadium, maar nog steeds erkent Mitus iedereen ... Het zien van hun werk samen kunnen we niet nalaten op te merken dat we worden geconfronteerd met een ware kunstenaar. In 2011 haar zus Nuria drijft deze website. De Mitus, opgesloten in een gezondheidscentrum in Terrassa niet weet iemand of houden herinneringen aan zijn schilderij. Klaagde nooit van de ziekte. Degenen die bekend zijn een staat van angst of depressie geassocieerd met een degeneratieve proces dat snel vordert niet herinneren. Breng de afgelopen drie jaar bijna uitgestrekt op een bed, volledig bewusteloos. 25 augustus 2013 komt de dood als een bevrijding voor hem en zijn broers machteloos tegen de ziekte hebben gehouden. Twee dagen later gecremeerd in een intieme handeling, verwierp de familie, zonder ruis of fanfare als de Mitus zou hebben gewild en hoe hij leefde zijn leven. De Mitus was altijd zo stoïcijnse en verliet deze wereld.